Dobry Lekarz

• Ból głowy
• Ból mięśni
• Dreszcze
• Gorączka
• Nudności

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Ostra lub przewlekła tropikalna choroba pasożytnicza, której różne postacie wywoływane są przez jeden lub więcej z czterech gatunków jednokomórkowego pierwotniaka z rodzaju Plasmodium.
Malaria (polska nazwa - zimnica) jest jednym z najgroźniejszych i najbardziej złożonych problemów zdrowotnych XX wieku. Jednym z zarodźców malarii zarażonych jest około 300 milionów ludzi na całym świecie, a rocznie umiera 1,5 miliona z nich.

Malarię wywołują jednokomórkowe pierwotniaki z rodzaju Plasmodium (zarodziec). Różne odmiany tej choroby wywoływane są przez zarodziec ruchliwy (Plasmodium vivax), zarodziec owalny (P. ovale), zarodziec pasmowy (P. malariae) i najbardziej rozpowszechniony oraz najgroźniejszy zarodziec sierpowy (P. falciparum), który nie leczony może w krótkim czasie doprowadzić do mózgowej postaci malarii, kończącej się najczęściej zgonem.

Wektorem malarii przenoszącym ją między osobami chorymi i zdrowymi są samice komarów.
Pasożyty rozwijają się w jelicie komarów, a później są przenoszone z ich śliną za każdym razem, kiedy samica pobiera swoją kolejną porcję krwi. Z krwią trafiają do komórek naszej wątroby i bardzo intensywnie się tam mnożą. Po 9-16 dniach wracają do krwi i przechodzą do czerwonych ciałek (erytrocytów), gdzie po raz kolejny ulegają podziałom, doprowadzając w końcu do zniszczenia całej komórki. Wywołuje to gorączkę i niedokrwistość. W szczególnie niebezpiecznej mózgowej postaci malarii zarażone erytrocyty blokują naczynia krwionośne w mózgu, co doprowadza do jego niedokrwienia i śmierci.

Objawy malarii:

- dreszcze
- nagły wzrost temperatury do 40 lub więcej stopni
- bóle głowy
- bóle mięśni
- nudności
- ogólne złe samopoczucie

Rozpoznanie malarii potwierdza badanie tzw. grubej kropli krwi.

W rozpoznawaniu malarii w naszym klimacie najważniejsza jest świadomość, że może ona wystąpić. Gdyby lekarze i pacjenci pamiętali o takim niebezpieczeństwie, być może uniknęłoby się wielu tragicznych w skutkach pomyłek.

W ciężkiej malarii, ze śpiączką, niewydolnością nerek, kwasicą i niedokrwistością, chininę podaje się dożylnie.

Jak dotąd nie udało się stworzyć skutecznej i bezpiecznej szczepionki przeciwko pasożytom wywołującym malarię. W związku z tym u osób przebywających na terenie występowania tej choroby stosuje się profilaktykę lekami przeciwzimniczymi. Rodzaj stosowanego środka zależy od rejonu, do którego się udajemy.

Szczególnie trudna sytuacja jest w krajach południowo - wschodniej Azji, gdzie wiele szczepów (zwłaszcza P. falciparum) jest opornych na chlorochinę i inne środki. Zaleca się więc ogólne środki ostrożności przed komarami: noszenie odpowiedniej odzieży zakrywającej nogi i ręce, moskitiery, stosowanie repelentów, czyli środków odstraszających owady (szczególnie tych zawierających związek o nazwie DEET). W dalszym ciągu można stosować chlorochinę, przyjmowaną raz w tygodniu, należy się jednak liczyć z jej ograniczoną skutecznością.

Powikłania malarii mogą być wczesne i późne. Do wczesnych należą:

* ciężka niedokrwistość
* pęknięcie śledziony
* malaria mózgowa - objawiająca się zaburzeniami przytomności do śpiączki włącznie, objawami ogniskowymi, drgawkami
* hipoglikemia
* skaza krwotoczna
* niewydolność nerek
* ostra niewydolność oddechowa (obrzęk płuc albo ARDS)
* wstrząs.

Późne powikłania:

* nadreaktywny zespół malaryczny z hipersplenizmem (zespół splenomegalii tropikalnej)
* zespół nerczycowy
* chłoniak Burkitta
* zwłóknienie wsierdzia.