Dobry Lekarz

• Powiększenie głowy
• Ślepota
• Wzrost ciśnienia śródczaszkowego

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Układ nerwowy, wspólnie z układem hormonalnym, pełni funkcje koordynacyjne i integracyjne. Oba układy pośredniczą w wymianie informacji pomiędzy narządami i układami narządów w obrębie organizmu oraz między organizmem a jego środowiskiem zewnętrznym.

Choroby i uszkodzenia tkanki nerwowej prowadzą do przerwania przewodnictwa nerwowego i zaburzeń wydzielania neuroprzekaźników. W zależności od lokalizacji zmian chorobowych i ich wielkości, skutki mogą być różne: od niezauważalnych dla chorego i otoczenia do śmiertelnych włącznie.

Konsekwencją chorób układu nerwowego są zaburzenia czucia i ruchu.

Wyróżniamy dwa typy wodogłowia:
- wodogłowie wewnętrzne
- wodogłowie zewnętrzne

Wodogłowie wewnętrzne
Wodogłowie zwykle powstaje na skutek zablokowania dróg przepływu płynu mózgowo – rdzeniowego przez guzy nowotworowe lub krwiaki umiejscowione przy otworach łączących komory mózgu lub w sąsiedztwie wodociągu mózgu. Następstwem blokady jest zastój płynu mózgowo – rdzeniowego oraz powiększenie się komór.

Wodogłowie zewnętrzne
Kiedy wchłanianie płynu mózgowo – rdzeniowego jest niedostateczne lub występuje nadprodukcja płynu (np. Z powodu nowotworów splotów naczyniówkowych), może się on nagromadzić w nadmiernych ilościach w przestrzeniach podpajęczynówkowych.

Wodogłowie występujące w pierwszych miesiącach po urodzeniu prowadzi do powiększania rozmiarów głowy, gdyż kości czaszki nie są jeszcze trwale zrośnięte. U dorosłych choroba powoduje wzrost ciśnienia śródczaszkowego i uszkodzenia tkanek przylegających do komór, a w końcu – zanik nerwu wzrokowego i utratę wzroku.

Zastój płynu mózgowo – rdzeniowego jest przyczyną uporczywych bólów głowy z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami. Nagły wzrost ciśnienia śródczaszkowego może być przyczyną krwawień na dnie oka.

Jako najczęstsze przyczyny wodogłowia przyjmuje się:
- zaburzenia rozwojowe ( wady wrodzone ośrodkowego układu nerwowego),
- procesy zapalne oraz
- zespoły uciskowe (nowotwór, krwiak, ropień mózgu, zmiany zarostowe pajęczynówki w następstwie przebytych procesów zapalnych lub krwawienia itp.)

Wszystkie wyżej wymienione stany chorobowe zaburzają krążenie płynu mózgowo – rdzeniowego, doprowadzając wtórnie do powstania wodogłowia.

Wśród wad rozwojowych ośrodkowego układu nerwowego, doprowadzających do zespołu wodogłowia, wymienia się:
- wrodzoną niedrożność wodociągu Sylwiusza
- zespół Arnolda – Chiariego, który polega na zmniejszeniu dołu potylicznego i móżdżku i przedostaniu się niektórych elementów tyłomózgowia przez otwór potyliczny wielki w głąb kanału kręgowego. Zespół ten łączy się nierzadko z występowaniem wodogłowia, przepukliny mózgowej lub oponowo – rdzeniowej z rozszczepem kręgosłupa i innych wad mózgu
- zespół Dandy – Walkera, który wiąże się z niedrożnością otworów Luschki i Magendiego oraz często z istnieniem nieprawidłowej budowy robaka móżdżku i zbyt wysokim ustawieniem zatok poprzecznych opony twardej. Zespół ten określa się także jako torbielowate zwyrodnienie tylnej części mózgu.

Leczenie wodogłowia polega na przywróceniu krążenia płynu mózgowo – rdzeniowego, na przykład poprzez wprowadzenie cewników między komorami lub między systemem komór a układem żylnym.

Choroby układu nerwowego mają poważne konsekwencje, gdyż spełnia on nadrzędne, koordynacyjne i regulacyjne funkcje w organizmie człowieka.

Wodogłowie jest jedną z licznych chorób związanych z uszkodzeniami w obrębie układu nerwowego. Wśród innych chorób znajdują się między innymi:
- mózgowe porażenie dziecięce,
- padaczka,
- udar mózgu,
- choroba Parkinsona,
- choroba Alzheimera,
- depresja,
- schizofrenia.