Dobry Lekarz

Jest dużo gorzej. Miałem pacjenta z padaczką, którego ci specjaliści od odchudzania próbowali odchudzić. Oczywiście zastosowano rozwiązania diety eliminacyjnej i sprzedali mu suplementy po których ilość ataków padaczkowych i samopoczucie pacjenta się pogorszyło. Gdyby mieli odrobinę wiedzy i przeprowadzili pogłębiony wywiad to:
1) wiedzieliby, że pacjent miał padaczkę od wielu lat
2) wiedząc, że ma padaczkę mogliby założyć, że bierze leki
3) krótkie pytanie jakie leki bierze przekonałoby ich, że pacjent miał zniszczoną wątrobę i co za tym idzie nie był w stanie w sposób prawidłowy trawić wielu pokarmów.
Prawidłowe postępowanie zdroworozsądkowe sięgające przyczyn wymagałoby w tym przypadku w pierwszej kolejności zastosować regenerację wątroby (np. ostropest zawierający sylimarynę lub jakiś inny z regeneratorów także aptecznych) wspartą jakimkolwiek prostym poprawiaczem wydzielania żółci (np. karczoch lub inny żółciopędny/żółciotwórczy) i dodatkowo zastosować jakieś źródło uzupełniające potencjalne niedobory aminokwasów (braki aminokwasów destabilizują działanie układu nerwowego, który u chorych na padaczkę z definicji choroby jest bardziej podatny na destabilizację). Prostym i relatywnie niekontrowersyjnym uzupełnieniem mogłaby być np. spirulina pod warunkiem, że pacjent toleruje glony (dodatkowy wywiad z pacjentem, jak nie toleruje łagodna suplementacja aminokwasami egzogennymi). Zaletą takiego rozwiązania byłby synergizm działania regenerującego na wątrobę spiruliny. Dopiero po choćby częściowym zregenerowaniu wątroby i usprawnieniu trawienia (zakładając skalę uszkodzeń regeneracja minimum 3 miesiące) można zacząć zastanawiać się nad zastosowaniem jakichkolwiek dalszych narzędzi pomagających zmniejszyć masę ciała.
Reasumując Pacjent miał zniszczoną lekami wątrobę, gorzej trawił i co za tym idzie gorzej przyswajał. Otyłość była objawem polekowego stłuszczenia wątroby. Zamiast usuwać/neutralizować przyczynę, zastosowano nieudolne sztampowe postępowanie.