Dobry Lekarz

• Kłopoty z erekcją
• Mrowienie w stopach
• Nieostre widzenie
• Siniaki
• Świąd
• Wolno gojące się rany

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

To grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią wynikającą z defektu wydzielania lub działania insuliny. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych.Niemal dwa miliony Polaków choruje na cukrzycę. Lekarze szacują jednak, że co najmniej drugie tyle choruje, ale o tym nie wie, bo objawy często są mylące. Żeby nie przegapić początków choroby warto co trzy lata sprawdzać poziom cukru we krwi.
Nasz pokarm zostaje przetworzony na glukozę, która wraz z krwią dociera do każdej komórki organizmu. Jeśli trzustka nie produkuje insuliny, wtedy cukier nie może wejść do wnętrza komórki. Wtedy mówimy o cukrzycy typu 1. W tym przypadku potrzeba codziennie robić zastrzyki z insuliny. Ten rodzaj cukrzycy występuje częściej u ludzi młodych (ale nie tylko) oraz u dzieci. Spośród chorych na cukrzycę, na typ 1 choruje 15 - 20 % chorych. Jedynym możliwym leczeniem tej choroby jest podawanie insuliny oraz właściwe odżywianie i wysiłek fizyczny.

Jeżeli trzustka produkuje insulinę, ale jest jej zbyt mało lub nieprawidłowo spełnia swoją funkcję, wtedy to zjawisko nazywamy insulinoopornością i mówimy o cukrzycy typu 2, na którą cierpi ponad 80% diabetyków. Przy tym typie cukrzycy zwykle na początku, żeby utrzymać właściwy poziom cukru we krwi wystarczą tabletki, ale po jakimś czasie najczęściej również trzeba aplikować sobie insulinę. Najczęściej cukrzycy typu 2 towarzyszy otyłość, zwłaszcza nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicy brzusznej, która powoduje oporność na insulinę oraz bardzo często nadciśnienie tętnicze. Ten rodzaj cukrzycy występuje najczęściej u ludzi starszych.

Cukrzyca ciężarnych - cukrzyca po raz pierwszy rozpoznana w ciąży i występująca do momentu urodzenia dziecka. W grupie kobiet z cukrzycą ciężarnych istnieje wyższe ryzyko zachorowania w przyszłości na cukrzycę w porównaniu z kobietami bez tego powikłania. Leczenie tej postaci cukrzycy powinno być prowadzone tylko w wyspecjalizowanych ośrodkach ginekologiczno-diabetologicznych.
Zagrożenia dla kobiety spowodowane tym typem cukrzycy to: Zagrożenie przedwczesnym porodem, stan przedrzucawkowy, zwiększone prawdopodobieństwo cięcia cesarskiego.
Zagrożenia dla płodu : Makrosomia płodu ? glukoza i aminokwasy przenikając przez barierę łożyskową pobudzają przerost wysp trzustkowych płodu, co prowadzi u niego do zwiększenia wydzielania działającej anabolicznie insuliny. Skutkiem jest nadmierne wykorzystanie substratów do budowy własnych tkanek i duża masa urodzeniowa. Nadmiar moczu wydalanego przez płód powoduje wielowodzie, które może prowadzić do przedwczesnego porodu. Znaczna hiperglikemia u matki może doprowadzić do kwasicy u płodu, obumarcia wewnątrzmacicznego bądź wad wrodzonych m.in. cewy nerwowej i serca (kardiomiopatia).

Powikłania nieleczonej cukrzycy:
- utrata wzroku,
- niewydolność nerek,
- uszkodzenie włókien nerwowych,
- sprzyjające miażdżycy zmiany w naczyniach krwionośnych,

Aby do tego nie dopuścić należy bacznie obserwować swój organizm i konsultować z lekarzem wszelkie podejrzane zmiany.

Do osób zagrożonych cukrzycą, należą osoby, które:

- mają w rodzinie chorego na cukrzycę,
- miały tzw. Cukrzycę ciężarnych,
- urodziły dziecko o wadze ponad 4.5 kg.,
- prowadzą osiadły tryb życia
- skończyły 45 lat,
- mają niski poziom dobrego cholesterolu (HDL poniżej 35mg%),
- chorują na nadciśnienie tętnicze (140/90 mmHg lub więcej).

Objawy hiperglikemii:

* nieostre widzenie,
* wolno gojące się rany,
* skłonność do powstawania siniaków,
* nawracające zapalenia skóry (patrz: choroby skóry),
* zapalenia dziąseł,
* zapalenia pęcherza,
* sucha swędząca skóra,
* mrowienie w stopach lub utrata w niuch czucia,
* mężczyźni ? kłopoty z erekcją,
* kobiety mogą cierpieć na przewlekłe zapalenie pochwy.

Jeżeli zaobserwujemy podobne zmiany nie wolno zwlekać przed wizytą u diabetologa. Każdy, kto jest w grupie ryzyka, powinien poddawać się corocznej kontroli cukru we krwi.