Dobry Lekarz

• Niepokój
• Uczucie prześladowania
• Zdenerwowanie

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Natężenie lęku u ludzi jest bardzo różne. Jest ono zależne zarówno od osobowości człowieka, od stanu tej osobowości, jak i od stanu psychofizycznego oraz od warunków środowiskowych. Trudno znaleźć granice między lękiem fizjologicznym a patologicznym.
O patologicznym lęku można mówić wtedy, kiedy lek jest bardzo częsty lub stały i kiedy tak opanowuje emocje, że utrudnia pracę. Najczęściej patologiczne lęki nie mają jakiejś określonej przyczyny, ani tez nie dotyczą jakiejś konkretnej sprawy.

Człowiek odczuwa niepokój, odnosi wrażenie, że grozi mu coś, nie potrafi jednak dokładnie określić co. Boi się o siebie, o rodzinę, o ojczyznę, czasem o cały świat.

Czasem stanom lęku towarzyszą objawy somatyczne i wegetatywne, np. uczucie ściskania w okolicy serca lub bóle. Mogą wystąpić: potliwość, bledniecie lub zaczerwienienie skóry twarzy, zawroty głowy, przyspieszenie akcji serca, uczucie martwienia skóry i omdlenia.

Lęk jest podstawowym objawem każdej nerwicy. Może też występować jako istotny składnik psychozy. Zwłaszcza w depresji jest nieodłącznym jej składnikiem. Może również pojawiać się w schizofrenii. Towarzyszy również wielu chorobom somatycznym, zwłaszcza układu krążenia. Lek występuje także w stanach zaburzeń świadomości, np. w delirium przy nadużywaniu alkoholu.

Lęki mogą objawiać się pod bardzo różnymi postaciami. Często są one związane z natręctwami. Występują lęki wysokości, ciemności, zamkniętej przestrzeni.

Lękowi towarzyszy zwykle obniżenie nastroju oraz spadek aktywności. Mogą jednak występować takie rodzaje lęku, których następuje proces integracji. Człowiek staje się wówczas bardziej aktywny, myśli szybciej i sprawniej. Chodzi tu głównie o takie sytuacje, które stają na pograniczu leku i strachu przed jakimś rzeczywistym zagrożeniem. Niekiedy taki rodzaj lęku prowadzi do działań agresywnych, będących forma obrony.

Lęku nie można ani zlikwidować ani też całkowicie usunąć, można jednak wpływać na czynniki lękotwórcze, które najczęściej powstają w sytuacjach domowych, szkolnych lub miejscu pracy. Nadmierny rygor, sztywność emocjonalna, chłód, niewspółmierność wymagań, przyczyniają się do powstania reakcji lękowych. Nieprzypadkowo leki SA znacznie częstsze w niektórych rodzinach, czy tez środowiskach, a środowiskach innych występują o wiele rzadziej.

Bardzo rozpowszechnione są różnego rodzaju preparaty przeciwlękowe. Są to środki bardzo reklamowane przez duże firmy farmaceutyczne. Zażywanie ich jest jednak dość niebezpieczne. Rezultaty są zwykle krótkotrwałe i większość z nich prowadzi do szybkiego przyzwyczajenia i uzależnienia. Niekiedy chorzy dochodzą do kilkunastu tabletek dziennie. Oprócz zmian psychicznych prowadzi to również do bardzo poważnych uszkodzeń narządów miąższowych i do uszkodzeń serca.

Leki uspokajające można zażywać tylko na zalecenie lekarza i według dawek przez niego podanych. Stanowią one zawsze tylko metodę wspomagająca psychoterapię, natomiast nie mogą jej zastąpić.