Dobry Lekarz

• Ból głowy
• Krwotoki z nosa
• Osłabienie kondycji
• Osłabienie wzroku
• Zawroty głowy

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Nadciśnienie tętnicze jest poważną i stosunkowo częstą chorobą układu krwionośnego.

O nadciśnieniu tętniczym mówimy, kiedy ciśnienie skurczowe krwi przekracza 140 mm Hg a rozkurczowe – 90 mm Hg. Istotne jest rozróżnienie nadciśnienia tętniczego będącego wynikiem zmian zachodzących w nerkach od innych postaci nadciśnienia (np. Samoistnego lub wywołanego przez miażdżycę tętnic).

Ciśnienie tętnicze nie powinno przekraczać 140/90 mmHg. Optymalnie wartości ciśnienia nie powinny przekraczać granicy 120/80 mmHg.

Wartości ciśnienia tętniczego nie są stale jednakowe. W nocy ciśnienie tętnicze jest najczęściej nieco niższe niż w ciągu dnia.
Praca fizyczna lub stres psychiczny mogą zwiększyć wartości ciśnienia tętniczego w ciągu kilku minut. Również wysoka temperatura otoczenia, chłód i ból mogą mieć wpływ na ciśnienie tętnicze. U człowieka zdrowego ciśnienie tętnicze zwiększa się jednak zawsze tylko na krótki czas, np. w trakcie wysiłku fizycznego, po czym normalizuje się bardzo szybko.

Przyczyny nadciśnienia tętniczego:
- Zdecydowana większość (nawet do 95%) przypadków nadciśnienia ma niewyjaśnioną przyczynę (mówimy w takim przypadku o nadciśnieniu pierwotnym nazywanym inaczej idiopatycznym);
- w niewielu przypadkach (pozostałe 5% przypadków) nadciśnienie ma określoną przyczynę którą może być:
- nadczynność tarczycy,
- choroby nerek,
- hiperadldosteronizm,
- zwężenie tętnicy nerkowej
- wiele innych.
Mówimy wtedy o nadciśnieniu wtórnym.

Objawy nadciśnienia tętniczego:
- bóle głowy, najczęściej w okolicy potylicy,
- krwawienia z nosa,
- zawroty głowy,
- pogorszenie tolerancji wysiłku.
- pogorszenie widzenia.

Przyczyny nadciśnienia wtórnego:
- choroby związane z nerkami
- choroby miąższowe - ostre i przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, zwyrodnienie wielotorbielowate nerek i wodonercze
- choroby tętnic nerkowych - zwężenie tętnicy nerkowej i inne przyczyny - niedokrwienia nerek
- nowotwory wydzielające reninę
- zespoły pierwotnej retencji sodu
- choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego
- choroby nadnerczy - hiperaldosteronizm pierwotny wywołany gruczolakiem lub przerostem nadnerczy, guz chromochłonny nadnerczy i zespół Cuchinga
- akromegalia
- choroby tarczycy (zwłaszcza nadczynność, czasami niedoczynność)
- nadczynność przytarczyc
- zespół rakowiaka
- neurologiczne
- tetraplegia
- zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe
- guz mózgu
- uraz mózgu
- rodzinna dysautonomia
- choroby układu krążenia
- koarktacja aorty
- nadciśnienie wywołane ciążą
- zespół obturacyjnego bezdechu sennego
- ostry stes (oparzenia, abstynencja alkoholowa u osób uzależnionych, psychogenna hiperwentylacja, hipoglikemia, stres operacyjny)
- hiperwolemia
- leki – egzogenne hormony
- substancje toksyczne: amfetamina, kokaina, metale ciężkie

Przyczyny izolowanego nadciśnienia skurczowego:
- nadmierna sztywność tętnic (zwłaszcza u osób starszych)
- zwiększona pojemność minutowa serca

W diagnostyce uwzględnia się wtedy określenie we krwi stężenia reniny, aldosteronu czy amin katecholowych. Utrzymujące się długo nadciśnienie tętnicze powoduje przerost lewej komory serca i wiele zmian naczyniowych. W wykryciu nadciśnienia tętniczego mogą być pomocne badania okulistyczne dna oka, podczas których stwierdza się zwężenia lub stwardnienia tętnic siatkówki, a także w stanie zaawansowanym choroby obrzęki, wysięk i krwotoki do siatkówki oka.

Przyczyną nadciśnienia krwi może być miażdżyca tętnic. Jest to przewlekła choroba charakteryzująca się rozwojem ograniczających przepływ krwi blaszek miażdżycowych w tętnicach dużych i średnich.

W profilaktyce chorób układu krwionośnego obok właściwej diety najważniejszy jest ruch.
Bardzo ważną funkcję w zapobieganiu chorób układu krwionośnego pełni aktywność fizyczna, a szczególnie ruch polegający na częstym chodzeniu lub umiarkowanym biegu. Rytmiczny nacisk mięśni kończyn dolnych na przebiegające obok nich żyły powoduje wspomaganie przepływu krwi w kierunku serca i zmniejszenie tworzenia zastoin, zapobiegając tworzeniu się żylaków, a w nich zakrzepów krwi.

Leczenie
Decyzję o czasie i sposobie włączenia leczenia podejmuje się po uwzględnieniu wartości ciśnienia tętniczego i ogólnego ryzyka sercowo-naczyniowego. Podkreśla się także konieczność elastycznego podejścia do rozpoczynania farmakoterapii u osób z granicznymi wartościami ciśnienia.