Dobry Lekarz

• Bladość kończyny
• Ból kończyny
• Martwica

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Zator tętnicy należy do poważnych i nagle występujących chorób tętnic.

Zator tętnicy powstaje w wyniku nagłego zamknięcia jej światła wędrującym skrzepem lub blaszką miażdżycową. Jest to najczęściej zakrzep, powstały w lewej części serca lub w aorcie, powodujący zatkanie tętnicy obwodowej w kończynie, tętnicy szyjnej czy tętnicy krezkowej. Zakrzep w żyle udowej lub w prawej części serca może spowodować zator tętnicy płucnej lub jej rozgałęzienia.

Zator może być spowodowany również:
- kuleczką tłuszczu (zator tłuszczowy występuje jako powikłanie złamań kości długich),
- banieczką gazu (zator powietrzny),
- komórkami lub cząstkami nowotworu (zator nowotworowy)

Typy zatorów:
zator prosty
- zator jeździec
zator nietypowy
- zator skrzyżowany inaczej paradoksalny
- zator wsteczny

Zator prowadzi do ostrego niedokrwienia, które w zależności od rodzaju tętnicy daje różne objawy kliniczne,do których należą:
- gwałtowne bóle kończyny (zator w kończynie)
- zblednięcie kończyny (zator w kończynie)
- martwica (zator w kończynie)
- natychmiastowy zgon (zator tętnicy płucnej)
- zawał mięśnia sercowego (zator tętnicy wieńcowej)
- zawał mózgu (zator tętnic mózgowych)

Zator tętnicy płucnej jest zaczopowaniem, najczęściej skrzepliną, tętnicy płucnej (zator masywny) lub obwodowej gałęzi tętnicy płucnej (zator mały), czego konsekwencją jest upośledzenie wymiany gazowej w płucach.
W celu zdiagnozowania zatoru tętnicy płucnej wykonuje się takie badania jak:
- EKG,
- RTG klatki piersiowej,
- scyntygrafię płuc,
- angiografię płuc
- badania laboratoryjne krwi

Leczenie:
- wlew dożylny z heparyną,
- postępowanie przeciwwstrząsowe,
- wlew dożylny streptokinazy,
- wyjęcie zatoru - embolectomia

Zwężone tętnice leczy się obecnie przy zastosowaniu wielu nowoczesnych technik:
- laserowo
- przez kruszenie płytek miażdżycowych
- przez poszerzanie światła za pomocą cewników balonowych
- przez wprowadzanie do naczynia sprężynek zwanych stentami

Ogólnie metody nazywane są angioplastyką. Należą do niej także przeszczepy naczyć lub zastosowanie protez naczyniowych.

W profilaktyce chorób układu krwionośnego obok właściwej diety najważniejszy jest ruch.

Bardzo ważną funkcję w zapobieganiu chorób układu krwionośnego pełni aktywność fizyczna, a szczególnie ruch polegający na częstym chodzeniu lub umiarkowanym biegu. Rytmiczny nacisk mięśni kończyn dolnych na przebiegające obok nich żyły powoduje wspomaganie przepływu krwi w kierunku serca i zmniejszenie tworzenia zastoin, zapobiegając tworzeniu się żylaków, a w nich zakrzepów krwi.