Dobry Lekarz

Zdecydowanie omijać,reaguje bardzo emocjonalnie i nerwowo.

poszlam do niego raz z przymusu bo mialam infekcje intymna mialam wtedy 18lat wiec kazdy normalny lekarz robiac badanie bylby w stosunku do tak mlodej osoby delikatny, ale nie on... przepisal jjakies leki a gdy zapytalam z kąd sie mogła zabrac ta infekcja (kazda kobieta chcialaby to wiedziec) odpowiedzial "a z kad sie bierze katar" i ze on nie wie i nie mozna stwierdzic... co ku..wa???

Właściwie ocena "słaby lekarz" nie odpowiada skali, w której chciałabym ocenić "pana doktora". Bardziej odpowiednią skalą do zastosowania byłoby "tragiczny", "beznadziejny" oraz "do d**y".
Czy wyobrażacie sobie lekarza, od którego oczekujecie nie tylko opieki oraz informacji o swoim stanie zdrowia, a który za zadawanie pytań chciałby wyrzucić was z gabinetu? Nie? Ja także sobie nie wyobrażałam. Do dzisiaj. Bo usłyszałam ni mniej, ni więcej, że jak zadam jeszcze jedno pytanie, to pan doktor wyprosi mnie z gabinetu!
Dowiedziałam się także od pana Lemparta, że za dużo wiedzieć, to źle. Że mam nie zadawać pytań, bo primo: nie mam 6 lat studiów medycznych i specjalizacji. Secundo: pan doktor nie będzie mi robił wykładów. Tertio: ta wiedza na nic mi się nie przyda. I jeszcze kilka innych "mundrości", dzięki którym poczułam, że niepotrzebnie uczyłam się czytać i pisać; zapewne cała wiedza, jaka mi potrzebna, to jak ugotować obiad i uprać skarpetki...
Ale to jeszcze nie wszystko! Mój opis nie byłby pełny, gdybym nie dodała, że pan doktor uważa, że jak jestem w ciąży (po 2 poronieniach wcześniejszych), to właściwie badania, za które sama zapłaciłam, i sama się skierowałam, nie są mi potrzebne, bo i tak mi nie pomogą, bo kobiet w ciąży się nie leczy. To nic, że wiedza medyczna, dostępna także (o dziwo!) dla osób, które nie studiowałay przez 6 lat medycyny i nie mają specjalizacji z położnictwa, jak najbardziej potwierdza tezę, że kobiety w ciąży należy badać i leczyć.
Na koniec jeszcze jeden kwiatek: przy poprzedniej wizycie skarżyłam się na problemy z pęcherzem. Dostałam tylko skierowanie na zwykłe badanie moczu. Skierowania na posiew pan doktor dać nie chciał, więc zrobiłam je sama, ze własne pieniądze. A przecież u kobiet w ciązy badanie na posiew moczu jest rutynowe! A dziś usłyszałam, że mam przyjść z tymi wynikami posiewu (za który sobie zapłaciłam) i wtedy może mi coś przepisze.
Chyba nie warto dodawać, że więcej do tego pana się nie wybiorę, choćby mój pęcherz miał pęknąć, a nerki miały eksplodować!