Dobry Lekarz

Jerzy Pobocha to niebezpieczny p e d o f i l.Podczas wizyty molestouje seksualnie nieletnie dzieci.Podaje im tabletki psychotropowe.

Poszedłem, bo: uważałem i uważam, że należę do (w cudzysłowiu) w stu procentach normalnych ludzi, czyli nie rozpoznaję i nie rozpoznawałem wtedy u siebie żadnego skrzywienia psychicznego wymagającego terapii lekarskiej.
Wizyta przebiegła następująco: lekarz spóźnia się ok. 1,5 h, wytłumaczył się, ale nie byłem o tym zawiadomiony w poczekalni, wchodzę, pyta, z jakim problemem do niego przychodzę, mówię, że przyszedłem z powodu zachęty matki i po to, aby lekarz zdiagnozował moją przeważającą normalność osobowości, opowiadam najbardziej ważne według mnie fakty z mojego życia łącznie z takimi z bliskiej przeszłości, które były poważnymi przestępstwami mówię mu, że z tym skończyłem i, że teraz wiem, co jest dobre a co złe, lekarz kiwa rozumiewawczo głową, cały czas pisze, przyłapałem go, że co innego powiedziałem a on, co innego napisał (poprawił to), na koniec pyta ile ważę i o moje dane osobowe, ja go pytam, po co mu to potrzebne i czy nie nagrywa rozmowy na dyktafon, mówi, że nie nagrywa i nic po za tym, więcej pytań nie jestem sobie w stanie przypomnieć, z tyłu nad jego głową na półce cały arsenał leków psychotropowych obok figurka Matki Bożej, wychodzę, czuję się jak by mi kamień z serca spadł tyle się wygadałem, przypomniałem mu o kosztach wizyty, on przez chwile nie zorientowany nie wie, kto ma mu płacić, (bo dla mnie stracił kontakt z rzeczywistością myśląc tylko o tym, z jakim to zawiłym psychicznym zwyrodnieniem się spotkał, ale wtedy tego nie wiedziałem), do gabinety wchodzi osobno moja mała, po 3 minutach wychodzi.
Mijają trzy dni pomału zaczyna się piekło ja już mam cichy lęk przed policją konkretnie z powodu wizyty; moja mama po tygodniu mówi mi pierwszy raz od wizyty, że ten sam, lekarz, który wyglądał jak by się z mną zgadzał powiedział jej, że potrzebuję pilne zażywania leków, hospitalizacji i, że bez tych dwóch rzeczy mój stan na pewno się pogorszy; mija miesiąc mój nie poinformowany tato o danych kontaktowych do lekarza dostaje od mojej mamy potajemnie namiary do niego, jedzie do niego i otrzymuje następujące pisemne rozpoznanie schizofrenia i narkomania; po 1,5 miesiącu, kiedy dowiaduję się o tym dochodzi do awantury, wykrzykuje dużo prawdy przeciwko rodzicom, (awantura jest spowodowana między innymi tym, że rodzice cały czas straszą mnie przymusowym leczeniem, bo odbiegam w swoim zachowaniu od ich ideału), ojciec dzwoni na policję, aby zawiadomić o awanturze domowej i .... mówi mam taki i taki dokument, jak to może mi pomóc z problemem z moim synem. Same problemy, myślałem nawet o wszczęciu postępowania karnego przeciwko temu lekarzowi o nie zachowanie tajemnicy lekarskiej, ponieważ ze wszystkich spraw poza wizytą zostałem wyłączony i potraktowany jak nieletni a mam ponad 20 lat. Jakie to szczęście, w końcu wpadłem na pomysł na wystawienie opinii odnośnie tego lekarza i to zrealizowałem, na przeszkodzie w pewnym momencie stanęła też moja mama, która nie chciała przypomnieć mi jego nazwiska, ale w końcu się wygadała.
Niech każdy zapamięta jak mieszka pod jednym dachem nie ze swoim przyjacielem i idzie pod jego namową do psychiatry to się źle skończy. Teraz ja szukam dobrego psychiatry, żeby znowu udowodnić swoją normalność, ale z tego, co tu na razie widzę, że lekarz bardzo dobry to raczej ''loteria'', już teraz tak się nie otworzę i tak szybko nie będę mówił, pójdę znowu z mamą, tym razem razem i dzielnie będę odbierał i niweczył ataki i powiem o wszystkich problemach w relacjach z rodzicami, konkretnie o tym, co mówią o mojej osobie w zaciszu domowym, to nie będzie wyżalenie się to będzie jak odczytanie dziennika pokładowego.