Dobry Lekarz

• Ból brzucha
• Brak apetytu
• Wymioty

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Choroba wrzodowa jest to proces o nieustalonej dotychczas etiologii (przyczynie), w którym dochodzi do wytworzenia pojedynczego, rzadziej mnogich owrzodzeń w żołądku lub dwunastnicy. Chorobą wrzodową nie są te stany, gdy owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy powstało w wyniku wpływu znanych czynników, np. leków niesterydowych przeciwzapalnych, czynników infekcyjnych, poparzenia ciała. Najpewniejszą metodą diagnostyczną jest badanie endoskopowe żołądka (gastroskopia) połączone z pobraniem wycinków, które zostaną poddane badaniu histopatologicznemu.

Uszkodzenie warstwy ochronnej może być wywołane czynnikami zarówno zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi. Do pierwszej grupy zaliczamy wszystkie substancje, które dostały się do przewodu pokarmowego ze środowiska. Są to zbyt gorące lub zbyt zimne posiłki, ostre przyprawy, szkodliwe związki chemiczne, niektóre lekarstwa i czynniki mechaniczne (gastroskopia czy połknięte ciało obce). Negatywny wpływ na błonę śluzową żołądka ma również alkohol, kawa i tytoń. Drugą grupę stanowią: skład soku żołądkowego (kwas solny), żółć (wstecznie wędrująca do żołądka) oraz stres.

Objawy owrzodzenia żołądka i dwunastnicy:

Występujące na czczo, w nocy lub dwie godziny po posiłkach bóle o charakterze przewiercania, przecinania, kłucia, zlokalizowane często na obszarze między pępkiem a środkiem prawego łuku żebrowego. Towarzyszą im często wymioty. Często występuje brak apetytu. Pieczenie w dołku podsercowym i dolegliwości towarzyszące opisane w przypadku żołądka drażliwego występują zaledwie u co trzeciej osoby z rzeczywiście rozpoznanym wrzodem. Połowa wrzodów nie daje żadnych dolegliwości i dlatego krwawienie z wrzodu lub jego przedziurawienie może wystąpić bez objawów
zwiastunowych.

Leczenie:

Ponieważ chorobę wywołują bakterie, więc leczy się ją tak jak np. anginę - antybiotykami. Jednak różne antybiotyki (amoksycylinę, klarytromycynę, metronidazol) łączy się ze środkami zmniejszającymi wydzielanie kwasu solnego. Nie straciło bowiem na znaczeniu dawne lekarskie powiedzenie: "nie ma wrzodu bez kwasu". Do tych ostatnich środków należą dwie grupy leków: blokery receptorów histaminowych H2 (m.in. Ranigast, Famotydyna i inne preparaty) oraz inhibitory pompy protonowej (m.in. Prazol, Losec, Controloc). Inhibitory pompy protonowej są nowszą grupą farmaceutyków i silniej blokują wydzielanie kwasu, są jednak droższe niż inne leki. Terapia łącząca stosowanie antybiotyku ze środkami zmniejszającymi wydzielanie kwasu trwa obecnie 1-2 tygodnie i w większości przypadków doprowadza do trwałego wyleczenia (bez obecności nawrotów). W leczeniu ważne jest również zachowanie odpowiedniej diety (głównie - unikanie tych pokarmów, które wywoływały dolegliwości, w tym kawy i herbaty), rezygnacja z palenia tytoniu oraz z nieuzasadnionego stosowania popularnych środków przeciwbólowych.

Powikłania nieleczonej choroby:

Należy do nich krwawienie doprowadzające w zależności od nasilenia do wstrząsu (i zagrożenia zgonem) lub niedokrwistości, zwężenie odźwiernika, perforacja wrzodu, czyli przerwanie przez niszę wrzodową ściany żołądka (bardzo groźny stan wymagający natychmiastowej interwencji chirurgicznej), a także tzw. drążenie wrzodu do innych narządów najczęściej trzustki.