Dobry Lekarz

• Guzki
• Guzy
• Marszczenie skóry
• Plamy
• Suchość skóry
• Utrata turgoru skóry
• Wysypka
• Zaczerwienienie skóry
• Zgrubienia skóry
• Zniekształcenia na kończynach
• Zniekształcenia na twarzy

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Wygląd skóry informuje nie tylko o stanie zdrowia, ale także o wieku osobnika i – pośrednio – o jego potencjale reprodukcyjnym. Te cechy skóry, które są skorelowane z płodnością, stanowią jednocześnie wskaźniki atrakcyjności fizycznej. Należą do nich między innymi:
- napięcie,
- nawilżenie,
- owłosienie,
- koloryt,
- stan cery.

Wygląd skóry odgrywa dużą rolę w diagnostyce medycznej oraz w relacjach interpersonalnych.

Wygląd skóry zmienia się nie tylko w czasie choroby, ale również przy jakichkolwiek zaburzeniach zdrowia.

W efekcie niedożywienia czy zmęczenia zmienia się jej kolor (np. Staje się szarawa lub żółtawa), mogą także pojawiać się na niej wykwity:
- plamy,
- przebarwienia,
- krostki,
- czyraki,
- pęcherzyki,
- zgrubienia czy
- brodawki.

U kobiet skóra ciemnieje z wiekiem oraz na skutek przebytych ciąż. Z biegiem lat traci turgot, wiotczeje i marszczy się. Ponieważ u kobiet wiek i płodność są bardzo silnie skorelowane, widoczne na skórze kobiet objawy starzenia się zmniejszają ich atrakcyjność fizyczną.

Także objawy chorób lub złego żywienia, widoczne w wyglądzie skóry, włosów i paznokci, zmniejszają atrakcyjność fizyczną – u obu płci.

Trąd to choroba, która w czasach średniowiecza dziesiątkowała Europę. Współcześnie wciąż stanowi poważne zagrożenie w krajach tropikalnych.

Trąd powodują bakterie – prątki trądu, spokrewnione z bakteriami wywołującymi gruźlicę płuc. Zakażenie przenosi się drogą pokarmową lub przez bezpośredni kontakt z chorym.
Może spowodować zmiany:
- skóry,
- błon śluzowych,
- nerwów obwodowych,
- oczu,
- narządów jamy brzusznej,
- kości,
- jąder.

Zależnie od zajętych części ciała, wyróżnia się kilka postaci trądu – ta, która prowadzi do ubytków tkanek (palców, nosów, policzków, nazywa się lepromatyczną. Choroba rozwija się latami.

Objawy to:
- początkowo plamy na skórze,
- następnie guzy,
- guzki i
- zniekształcenia na twarzy i kończynach.

Chorych na trąd leczy się antybiotykami i sulfamidami; dawniej izolowano ich w szpitalach lub osiedlach (leprozoriach), wyposażonych w niezbędne środki lecznicze.

Podstawowym działaniem profilaktycznym w chorobach skórnych jest higiena.

Zachowanie zdrowej skóry wymaga przestrzegania odpowiednich zasad higieny – w tym przede wszystkim higieny osobistej. Ciało (szczególnie miejsca intymne) należy codziennie myć i pielęgnować przy zastosowaniu odpowiednich środków pielęgnacyjnych i kosmetycznych. Częste mycie skóry ogranicza rozwój trądziku, jest też niezbędne w jego leczeniu.

Zabiegi pielęgnacyjne, takie jak depilacja lub golenie, powodują mikrouszkodzenia skóry, przez które mogą wniknąć drobnoustroje chorobotwórcze. Dlatego po goleniu skórę należy zdezynfekować. Ponieważ większość chorób skóry przenosi się przez kontakt bezpośredni, nie należy pożyczać komuś ani korzystać z cudzych rzeczy osobistych, takich jak:
- grzebienie,
- cążki do paznokci,
- maszynki do golenia,
- ręczniki,
- buty,
- kapcie,
- ubrania,
- pościel,
ani chodzić boso po posadzkach w miejscach publicznie dostępnych, na przykład na basenie, w saunie, w przymierzalniach odzieży.

Należy często kontrolować stan zdrowotny skóry i natychmiast podejmować leczenie po zaobserwowaniu zmian chorobowych. Zaniedbanie leczenia może prowadzić nie tylko do nasilenia zmian skórnych, które są uciążliwe (ból, świąd) i szpecące, ale też do powstania widocznych, trudnych do usunięcia blizn. W przypadku wystąpienia choroby należy zrezygnować z tych form kontaktów oraz zachowań, które mogą narazić innych na zarażenie.