Dobry Lekarz

• Ból brzucha
• Ból głowy
• Ból wątroby
• Brak apetytu
• Gorączka
• Osłabienie
• Powiększenie wątroby
• Powiększona wątroba
• Uszkodzenie wątroby
• Żółtaczka

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Choroby wątroby mogą mieć różne genezy, np. mogą wystąpić w wyniku zatruć, ataku pasożytów lub infekcji wirusowych, przykładowo: żółtaczka czyli wirusowe zapalenie wątroby lub cytomegalia. Występują również wrodzone choroby / zaburzenia (niedrożność, hemochromatoza lub zespół Gilberta). Skutkiem tych chorób wątroby mogą być różne powikłania, np. takie jak rak, marskość czy niewydolność wątroby.

Przy chorobach wątroby stosujemy się dietą wysokobiałkową, pieczywo powinno być tylko pszenne (jasne), należy spożywać je z masłem, białym serem, miodem, chudą szynką lub polędwicą. Z dań mięsnych należy wybrać ryby i gotowany drób, również potrawy mięsne duszone i pieczone bez dodatku tłuszczu. Należy unikać picia mocnej herbaty i kawy oraz napojów gazowanych i bardzo słodkich.

Ostre i przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby (w skrócie WZW) jest to grupa chorób wywoływanych przez różne rodzaje wirusów oznaczane początkowymi literami alfabetu: A, B, C, D i E
Ich przebieg jest różny. Chorobie nie zawsze towarzyszy żółtaczka, dawniej uważana za najbardziej charakterystyczny objaw WZW. Co gorsza, przebieg może być zupełnie bezobjawowy, a chory dowiaduje się o chorobie przypadkiem w czasie badań przesiewowych. Zdarza się też sytuacja, kiedy tzw. galopujące zapalenie wątroby doprowadza do zgonu. Najczęściej po ostrej fazie zapalenia następuje eliminacja wirusa i wyzdrowienie. Jednak w części przypadków (w WZW typu C nawet w ponad połowie przypadków) zapalenie przechodzi w postać przewlekłą, doprowadzając w rezultacie do marskości narządu.

Wirusowe zapalenie wątroby typ C (WZW C)
Wiele osób nawet nie wie, że cierpi na zakażenie wirusem wątroby typu C.
Wirusowe zapalenie wątroby (WZW) jest poważnym problemem w skali światowej. Na tę chorobę cierpi bowiem kilkaset milionów ludzi. Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) należy do rodziny Flaviviridae. Liczbę jego nosicieli na świecie ocenia się na około 100 milionów. W Polsce, w populacji najbardziej badanej (dawcy krwi) zakażenie HCV stwierdza się u 1 do 4% dawców.
Duże niebezpieczeństwo i olbrzymi problem medyczny stwarzają zakażenia mieszane, np. wirusami HCV i HGV lub HCV i HBV.

Wirus HCV zakażający nie tylko komórki wątrobowe (hepatocyty) ulega namnożeniu w komórkach limfoidalnych krwi obwodowej, które mogą stanowić rezerwuar wirusa.
Do zakażenia dochodzi drogą parenteralną (zastrzyki, skaleczenie). Ludzie należący do grup ryzyka to:
*narkomani - stosujący narkotyki drogą dożylną (używanie wspólnych igieł to około 42% chorych),
*pacjenci, którym wykonano transfuzję krwi (6%),
*osoby mające bardzo liczne kontakty heteroseksualne lub homoseksualne (6%),
*ludzie mający ścisły, długotrwały kontakt z chorym domownikiem (3%),
*pracownicy służby zdrowia (2%),
*pacjenci poddawani zabiegom hemodializ (1%).

U 40% pacjentów nie potrafimy określić czynnika ryzyka. Możliwe też jest zakażenie płodu przez chorą matkę - tzw. zakażenie pionowe (wirusy posiadają zdolność przechodzenia przez łożysko).
Czynnikiem ryzyka jest częste zmienianie partnerów seksualnych. Obserwacje wskazują, że przy kontaktach płciowych zakażenie HIV ułatwia zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C.

Okres wylęgania choroby wynosi około 50 dni. Objawy żółtaczki występują u 10-25% chorych. Zaobserwować można umiarkowaną zwyżkę aminotransferazy alaninowej - ALAT. Przeciwciała anty - HCV (wykrywane w teście ELISA) pojawiają się dopiero po 15 tygodniach. Testami potwierdzającymi zakażenie są nowoczesne testy typu RIBA (recombinant immuno-blot assay) oraz testy wykonane metodą PCR (proteinase chain reaction).

Objawy
Większość zakażeń (około 80%) jest bezobjawowa. Wielu pacjentów nie wie, że cierpi na zakażenie wirusem wątroby typu C. Często objawem stanu zapalnego wątroby jest osłabienie, brak apetytu, mdłości, wymioty, bóle stawowo-mięśniowe, stany podgorączkowe. Choroba rozpoznawana jest jako "grypa", "reumatyzm", "dyspepsja". Bagatelizując niespecyficzne objawy, chory zgłasza się do lekarza z nieodwracalnymi zmianami w wątrobie.

Nie znamy żadnych leków przeciwwirusowych pozwalających na zwalczenie infekcji. Leczenie jest więc objawowe i polega (w ostrej fazie) na leżeniu w łóżku i odpowiedniej diecie. W zapaleniach przewlekłych stosuje się interferon. Jest to lek drogi i nie zawsze skuteczny. Jednak ze względu na zagrożenie powikłaniami (marskość, rak wątroby) warto taką terapię wypróbować.

Leczenie
Lekiem stosowanym obecnie w terapii WZW typu C jest interferon alfa oraz leki hamujące replikację wirusów, np. Ribawiryna. U około 40% leczonych pacjentów stwierdzono normalizację poziomu enzymów wątrobowych, poprawę obrazu histologicznego, spadek replikacji wirusa. Leczenie jest długotrwałe, bardzo kosztowne, objawy uboczne terapii są duże. U około połowy pacjentów dochodzi do nawrotu choroby.