Dobry Lekarz

Angina jest chorobą zakaźną, która stosunkowo łatwo się przenosi, w związku z tym, gdy już ktoś wokół nas zachoruje, to duże prawdopodobieństwo, że nas to również czeka. Pośród objawów najbardziej wyróżniający wydaje się wyjątkowo silny ból gardła. Dowiedz się jak rozpoznaje się anginę i jak się ja leczy, aby uniknąć groźnych powikłań do jakich może doprowadzić brak jej leczenia.

Przede wszystkim angina jest ogólnoustrojową chorobą zakaźną. Charakterystyczny jest dla niej silny stan zapalny w obrębie tkanki chłonnej gardła. Angina może mieć postać wirusową, bakteryjna lub grzybiczą. Inną nazwą tego schorzenia jest ostre zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła.

W przypadku anginy musimy przygotować się na ostry przebieg. Mimo wszystko początkowo może wydawać się niegroźną infekcją. Z pewnością jeśli na nią zachorujemy to nie powinniśmy jej lekceważyć, gdyż nieleczona może doprowadzić do pojawienia się groźnych powikłań.

Ból gardła, jaki pojawia się w przebiegu anginy uniemożliwia nam normalne funkcjonowanie. Schorzenie obejmuje zarówno migdałki podniebienne, jak i samą błonę śluzową gardła. Do przenoszenia się anginy dochodzi drogą kropelkową więc jesteśmy na nią silnie narażeni w dużych skupiskach ludzkich. Kluczowe dla procesu leczenia jest stwierdzenie czy mamy do czynienia z anginą wirusową czy też bakteryjną, w rzadkich przypadkach pojawia się również grzybicza. Pojawienie się anginy może być powiązane z mononukleozą zakaźną, błonicą, pojawia się również w czasie półpaśca, opryszczki, ospy, różyczki, odry czy nagminnego zapalenia przyusznic.

Choroba potrzebuje nieco czasu na tzw. inkubację, czyli rozwój w naszym organizmie. W związku z tym, gdy zetkniemy się z osobą chorą, to pierwsze objawy możemy dostrzec u siebie po mniej więcej 2-3 dniach. Pierwsze objawy to wyjątkowo silny ból gardła oraz gorączka. Jeśli mamy do czynienia z anginą o podłożu bakteryjnym, to dochodzi do szybkiego zajęcia śluzówki gardła, na której widoczne będzie silne zaczerwienienie. Charakterystyczne jest również występowanie czopów ropnych czyli białego nalotu na migdałkach. Jednak nie zawsze on się pojawia, jeśli bakterie od razu przedostaną się do wnętrza migdałków do będą one obrzęknięte i mocno czerwone.

Angina bakteryjna

Najczęściej rozwija się ona w wyniku oddziaływania paciorkowca beta-hemolizującego grupy A. Mniej powszechnie stwierdzane są również zakażenia wywołane przez inne typy paciorkowców, gronkowce czy niektóre bakterie beztlenowe. Podstawą leczenia są w tym przypadku antybiotyki. Zwykle schorzenie to wyróżnia się ostrym początkiem i szybkim rozwojem.

Istnieje grupa objawów charakterystycznych, które pojawiają się w przebiegu anginy bakteryjnej. Są to:

• bardzo silny ból gardła, który promieniuje do uszu,
• silny i nagły wzrost temperatury ciała,
• dreszcze,
• ból głowy,
• nieprzyjemny zapach z ust,
• powiększenie i tkliwość/bolesność węzłów chłonnych podżuchwowych,
• w niektórych przypadkach występują również nudności i wymioty.

Aby stwierdzić, z jaką anginą mamy do czynienia i odpowiednio dobrać leczenie, lekarz powinien pobrać wymaz z migdałków podniebiennych. Niekiedy zaleca się również badania laboratoryjne, takie jak CRP, OB czy określenie poziomu białych krwinek. W przypadku potwierdzenia obecności paciorkowca grupy A w leczeniu stosuje się penicylinę fenoksymetylową. Taka terapia jest korzystna z punktu widzenia pacjenta, gdyż zdecydowanie skraca czas trwania samej choroby, zmniejsza ryzyko powikłań, ale również ogranicza poziom zakażalności. Co istotne może również przyczyniać się do zmniejszenia zagrożenia nawrotom choroby.

Warto pamiętać, że nigdy nie powinno się przerywać przyjmowana antybiotyku. Zalecane jest, aby był on stosowany zgodnie z tym co zaordynował lekarz, do końca kuracji. Nie ma znaczenia, że objawy ustąpią przed tymczasem. W sytuacji, gdy u pacjenta regularnie dochodzi do powracania paciorkowcowych angin lub pojawiają się powikłania, lekarz powinien rozważyć możliwość przeprowadzenia zabiegu usunięcia migdałków podniebiennych.

Angina wirusowa

Jej początki są dość łagodne, przez co bywa wówczas mylona z przeziębieniem. Jednak z czasem migdałki puchną i stają się silnie zaczerwienione. Wówczas można przypuszczać, że zachorowaliśmy właśnie na anginę. Pośród objawów jej odmiany wirusowej wyróżnia się:

• katar,
• kaszel,
• silny ból gardła,
• bóle mięśni i stawów,
• biegunka,
• zapalenie spojówek,
• przekrwienie w obrębie błony śluzowej podniebienia wraz z drobnymi pęcherzykami.

Jako, że w tym przypadku mamy do czynienia z chorobą o podłożu wirusowym, to leczenie z wykorzystaniem antybiotyków nie wykazuje skuteczności. Kluczowe są działania zmniejszające dokuczliwość objawów. Podaje się więc leki o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym oraz łagodzące dokuczliwe bóle gardła.

Dodatkowo warto pamiętać, że bardzo nieprzyjemnie może się ten rodzaj anginy objawiać u małych dzieci. Pojawia się bowiem brak apatytu, śluzowe stolce, drgawki czy objawy oponowe.

Powikłania, jakie mogą pojawić się po anginie

Angina nieleczona może prowadzić do wystąpienia powikłań, stąd choroby z pewnością nie powinno się bagatelizować. Możliwe powikłania dzieli się na miejscowe i ogólne.

Powikłania miejscowe

Zwykle są łagodniejsze i łatwiejsze do wyleczenia od ogólnych, choć również nie zawsze. Wyróżniamy pośród nich:

• ropień zagardłowy,
• ropień lub naciek okołomigdałkowy,
• ropowica dna jamy ustnej,
• ropień lub ropowica przestrzeni przygardłowej,
• zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej.

Powikłania ogólne

Mogą one stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia. Warto wiedzieć o możliwości ich wystąpienia, choć nie są bardzo częste. Niekiedy są jednak konsekwencją braku zastosowania odpowiedniego leczenia. Wyróżniamy pośród nich:

• gorączka reumatyczna,
• sepsa,
• zapalenia wielostawowe,
• zapalenie mięśnia sercowego,
• kłębuszkowe zapalenie nerek,
• zapalenie nerwów.

W przypadku anginy ważna jest profilaktyka. W czasie kichania i kaszlenia powinniśmy zakrywać usta i nos. Koniecznie należy również unikać dużych zgromadzeń, oraz często myć ręce.