Dobry Lekarz

Istnieją duże szanse, że czytając to pierwsze zdanie, słyszysz w głowie swój wewnętrzny głos.

Zgodnie z najnowszym badaniem, wewnętrzna mowa korzysta z systemu, który jest przede wszystkim używany do przetwarzania zewnętrznej mowy, dzięki temu, możemy „usłyszeć” nasz wewnętrzny głos.

Badacz Mark Scott z Wydziału Lingwistyki na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej zanalizował sygnał mózgu, który oddziela doświadczenia zmysłowe produkowane przez nas z naszych doświadczeń zewnętrznych. Sygnał ten zwany „corollary discharge”, pomaga wyjaśnić, dlaczego nie jesteśmy w stanie łaskotać siebie samych - jest to związane z przewidywaniem własnych ruchów i ominięciem w tym przypadku zmysłu czucia łaskotania.

Według badania, to przewidywanie zwykle filtruje dźwięki wykonane samodzielnie tak, że nie słychać ich na zewnątrz, ale w wewnątrz.

Do tej pory, fenomen wewnętrznej mowy był w większości niezbadany. Jednak Scott, dzięki dwóm eksperymentom zauważył, że sygnał „corollary discharge” jest istotnym elementem naszych doświadczeń wewnętrznej mowy.

Przez łagodzenie wpływu naszego własnego głosu na nasze słyszenie – używając przewidywania sygnału „corollary discharge” - nasz słuch może pozostać wrażliwy na inne dźwięki. Kopie naszych wewnętrznych dźwięków wyprodukowane przez sygnał mózgowy przewidywania mogą zostać wytworzone nawet w przypadku braku zewnętrznego dźwięku. W efekcie nasze wewnętrzne głosy są rezultatem wewnętrznego przewidywania przez nas mózg brzmienia naszych głosów.

Eksperyment
W eksperymencie wzięło udział 24 mężczyzn.
Podczas eksperymentu miały miejsce 3 etapy:
Słuchanie - uczestnicy wysłuchali dźwięku, bez angażowania mowy w wyobraźni
Dopasowywanie - uczestnicy myśleli o tym samym zewnętrznym dźwięku, który usłyszeli
Kontrastowanie - uczestnicy mieli wyobrazić sobie inne brzmienie dźwięku, który słyszeli np. gdy słyszeli "ar", wyobrażali sobie "al"
W drugim przypadku, czyli kiedy uczestnicy powiedzieli niektóre sylaby tylko w swoich głowach np. dźwięki „al” lub „ar” i pasowały one do zewnętrznego dźwięku - jego wpływ był znacznie minimalizowany.
W trzecim przypadku, gdy wypowiadane w wewnątrz sylaby nie pokrywały się z zewnętrznym dźwiękiem, własne postrzeganie obu dźwięków się nie zmniejszyło.

Ogólne wyniki pokazują, że wewnętrzna mowy osłabia wpływ zewnętrznych dźwięków, gdy się pokrywają.

Wyniki dostarczają silnych dowodów, że system biorący udział w przetwarzaniu zewnętrznej mowy działa również przy używaniu wewnętrznej mowy.

Scott stwierdza: Praca ta jest ważna, ponieważ teoria wewnętrznej mowy jest ściśle związana z teoriami słuchowych halucynacji związanych ze schizofrenią.

źródło: www.medicalnewstoday.com