Dobry Lekarz

• Bolesność przy przełykaniu
• Ból głowy
• Brak apetytu
• Gorączka
• Nieprzyjemny zapach z ust
• Powiększenie węzłów chłonnych
• Trudności w oddychaniu
• Wychudzenie

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Angina jest ostrą, ogólnoustrojową chorobą zakaźną, której przyczyną są głównie paciorkowce, rzadziej gronkowce lub dwoinki zapalenia płuc. Bakterie te znajdują się w jamie ustnej, nosie, gardle. Ich chorobotwórcze działanie równoważy ustrój obronny. W niesprzyjających warunkach równowaga ta zostaje naruszona i dochodzi do zachorowania. Dzieje się tak w przypadku np. przemęczenia fizycznego i psychicznego, osłabnienia organizmu innymi chorobami, złego odżywiania, przemarznięcia, przemoczenia nóg.
Angina dotyka zarówno dzieci, jak i dorosłych. Jest to dokuczliwa choroba gardła przebiegająca z reguły z wysoką gorączką.

Objawy:

- silny ból gardła powodujący trudności w połykaniu i promieniujący do uszu,
- gorączkę powyżej 38oC z towarzyszącymi dreszczami,
- powiększone i bolesne przy ucisku węzły chłonne szyi i podżuchwowe,
- złe samopoczucie, jest ogólnie rozbity, boli go głowa.
- oddychanie jest na ogół utrudnione, czasami pojawia się nieprzyjemny zapach z ust.

Angina pomimo pochodzenia bakteryjnego jest bardzo zakaźna. Roznosi się droga kropelkową. Wystarczy rozmawiać z osobą chorą, aby się zarazić.

Jedzenie lodów wbrew powszechnej opinii nie powoduje anginy wręcz przeciwnie ; racjonalne hartowanie gardła przez jedzenie i picie chłodnych pokarmów i napojów pomaga ustrzec się przed anginą. Niektórym dzieciom w czasie anginy lody wręcz pomagają, ponieważ zmniejszają ból gardła.

Niedoleczona ostra angina przechodzi w przewlekłe zapalenie migdałów, może tez mieć poważne konsekwencje zdrowotne.

Lekarz podczas badania stwierdza początkowo obrzęk, przekrwienie i rozpulchnienie migdałków, zaczerwienienie łuków podniebiennych i otaczających je błon śluzowych. Następnie w kryptach migdałków mogą tworzyć się białawe naloty - mówimy wówczas o anginie zatokowej, mogą też powstać punkcikowate, żółtawe, prześwitujące przez błonę śluzową zmiany - ta postać anginy jest określana jako grudkowa.

Leczenie:

Jedynym skutecznym leczeniem jest antybiotykoterapia. Jednak decyzję o zastosowaniu antybiotyku podejmuje lekarz, po badaniu chorego i ustaleniu rozpoznania. Nigdy nie należy podejmować takiej decyzji samodzielnie. Niezależnie od przyjmowania antybiotyku, nieodzowne jest kilkudniowe leżenie w łóżku. Może to zapobiec późniejszym powikłaniom.

Ulgę choremu przynosi płukanie gardła środkami o działaniu przeciwzapalnym, np. naparem z szałwii lub rumianku. Przyspiesza to resorpcję zapalnie zmienionych tkanek migdałków. Dolegliwości bólowe gardła łagodzą tabletki do ssania, takie jak: Septolete, Neo-angin czy Chlorchinaldin. Gdy węzły chłonne szyi są powiększone i bolesne, wówczas pomagają ciepłe okłady na gardło.

Dieta chorego powinna być w miarę możliwości półpłynna, aby jak najmniej drażnić gardło. Lepiej unikać potraw zbyt gorących i pikantnych. Należy natomiast spożywać pokarmy zawierające duże ilości witamin, takie jak warzywa i owoce. Osoby palące powinny wstrzymać się w tym okresie od palenia.

Powikłania:

Czasami jednak nie do końca leczona angina i niesubordynacja pacjenta mogą być przyczyną powikłań miejscowych i ogólnych. Wśród powikłań miejscowych najczęściej pojawia się ropień okołomigdałowy, który rozwija się zwykle w 4.-5. dobie choroby. Objawia się on silnym, zwykle jednostronnym bólem promieniującym do ucha, z towarzyszącym szczękościskiem. Nieleczony ropień może być przyczyną szerzenia się procesu zapalnego do struktur wewnątrzczaszkowych. W takiej sytuacji zdarza się, że zagrożone jest życie chorego.

Jeśli chodzi o powikłania ogólne. to warto przytoczyć opinię lekarzy sprzed ery antybiotyków, że "angina liże stawy, kąsa serce". Wówczas angina bywała częstą przyczyną zapaleń mięśnia sercowego, zapaleń stawów, nerek i skóry. Była też najczęstszym powodem nabytych wad serca u dzieci. Powikłania poanginowe mogą być bardzo poważne, a ich pojawienie się bywa odległe w czasie od przebytej choroby.

Anginy nie wolno więc zaniedbać ani zlekceważyć. Leczenie musi być prowadzone do końca, nawet po ustąpieniu ostrych objawów choroby, pod ścisłą kontrolą, lekarza. W przypadku częstego występowania angin należy zastanowić się nad koniecznością poddania się zabiegowi usunięcia migdałków - tonsillektomii. Decyzja ta, ze względu na złożoność przeciwwskazań i ograniczeń, musi być gruntownie przemyślana i podjęta przez lekarza specjalistę.

Ze względu na wagę tej choroby, by mieć pewność, że nie doszło do powikłań, wskazane jest po przebytej anginie wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych, tj. morfologii, OB, badania ogólnego moczu i EKG.