Dobry Lekarz

• niepokój
• świąd
• świąd odbytu
• wysypka

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Jest chorobą zakaźną spowodowaną przez świerzbowca ludzkiego (Sarcoptes hominis, Sarcoptes scabiei) objawiającą się dokuczliwym świądem i zmianami skórnymi w postaci przeczosów, grudek i plam.

Objawy:

- świąd (Nasilający się w porze nocnej pod wpływem rozgrzania ciała w pościeli - dlatego można zaobserwować u dzieci jak i dorosłych niespokojny sen, częste drapanie się)
- stwierdzenie charakterystycznych norek świerzbowcowych (dobrze widoczne po zabarwieniu nalewką jodową)
- przeczosy w miejscach typowych
- najczęściej występuje w okolicach pępka, na nadgarstkach i pośladkach.

Najczęstszym umiejscowieniem się świerzbu są palce rąk, zgięcia i fałdy skóry, okolice pępka i brodawek sutkowych u kobiet i okolice narządów płciowych u mężczyzn oraz pośladki. U dzieci charakterystyczne jest zajęcie dłoni i podeszw stóp - najczęściej obserwuje się pojedyncze czerwonawe grudki. W w/wym. miejscach dochodzi do powstania wysypki grudkowo - pęcherzykowej.

Świerzbowiec drąży kanały w warstwie rogowej naskórka. Samica składa 2-3 jaja w ślepo zakończonych norkach o długości 0,3-0,4 mm. Z jaj wylęgają się larwy, a następnie w ciągu 3 tygodni przekształcają w dojrzałe świerzbowce. Choroba przenosi się najczęściej przez bezpośredni kontakt fizyczny, rzadziej za pośrednictwem przedmiotów, np. pościeli. Poza skórą świerzbowce mogą przeżyć od 3 do 4 dni. Zakażeniu sprzyja obniżenie odporności. Chorują najczęściej dzieci, które zarażają się głównie podczas zabaw.

Świerzb najczęściej zwalcza się stosując maści zawierające lindan. Smarowanie przez kolejne 3 dni, stosowanie kąpieli i zmiana bielizny. Bieliznę, pościel, ręczniki używane podczas choroby należy po wypraniu odstawić i nie stosować przez okres 2 tygodni.

Leczeniem muszą zostać objęte wszystkie osoby z najbliższego otoczenia chorego.