Dobry Lekarz

• Anemia
• Biegunka
• Biegunki
• Ból brzucha
• Brak apetytu
• Drgawki
• Łzawienie
• Niedokrwistość
• Odwodnienie
• Osłabienie mięśni
• Podrażnienie błon śluzowych
• Przekrwienie spojówek
• Rumień
• Światłowstręt
• Trudno gojące się rany
• Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego
• Uszkodzenie wątroby
• Utrata apetytu
• Utrata równowagi
• Wychudzenie
• Wykwity
• Wymioty
• Wzrost ciśnienia śródczaszkowego
• Zapaść
• Zażółcenie błon śluzowych
• Zażółcenie oczu
• Zażółcenie skóry

Szukaj chorób wg objawów: Objawy choroby

Cyna występuje bardzo powszechnie w środowisku, we wszystkich jego elementach, jednak głównym źródłem narażenia jest żywność. Pierwiastek ten znajduje duże zastosowanie w przemyśle metalurgicznym i farbiarskim, w produkcji tworzyw sztucznych, używa się go do powlekania blachy żelaznej stosowanej do wyrobu puszek konserwowych ze względu na działanie antykorozyjne. Cyna jest również składnikiem:
-środków zwalczający grzyby a więc fungicydów, jednak ze względu na swoją toksyczność nie stosuje się takich środków w Polsce
-farb przeciwporostowych
-środków do konserwacji drewna
Cyna nieorganiczna może znajdować się w puszkowanym jedzeniu i napojach.

Fizjologiczna rola cyny nie jest poznana jednak przypuszcza się że bierze udział w procesach oksydacyjnoi-redukcyjnych. Do prawidłowego rozwoju organizmu potrzebne są małe ilości tego metalu natomiast niedobór może prowadzić do zaburzenia procesów wzrostu, wypadania włosów, zmniejszenia wchłaniania składników odżywczych, zaburzenia wzroku.

Cyna w postaci związków nieorganicznych wchlania się z przewodu pokarmowego jedynie w kilku procentach natomiast jej związki organiczne wchłaniają się lepiej. Przez skórę również łatwiej wchłaniają się związki organiczne tego pierwiastka. Łatwiej również wchaniają się związki cyny na drugim stopniu utlenienia niż na czwartym. Barierę mózgowo-rdzeniową i łożyskową przenika w nieznacznym stopniu. Posiada zdolność kumulacji w organizmie i odkłada się najczęścij w kościach, płucach i mięśniach. Półokres biologicznego rozkładu wynosi od kilkunastu do kilkudziesięciu dni, dotyczy to związków nieorganicznych, a więc szybko wydalane są z organizmu głównie z moczem i kałem.

Obciążenie organizmu cyną odzwierciedla jej poziom we włosie. Przy zaburzonej gospodarce mineralnej jej poziom dramatycznie wzrasta, jest to związane z odkładaniem się rtęci. Próba pozbycia się cyny jest wówczas bezowocna. Należy w takim przypadku prowadzić do usunięcia rtęci z organizmu ponieważ gdy rtęć zostanie usunięta, cyna sama opuści organizm.

Nieorganizczne związki cyny podobnie jak ołów zaburzają procesy biosyntezy hemu, doprowadzając do niedokrwistości.
Organiczne natomiast hamują procesy oddychania komórkowego. Związki cyny używane jako fungicydy zakłócają transport jonów wapnia, magnezu, potasu i sodu przez błony m,itochondrialne blokując aktywność ATPaz w mózgu. Związki cyny powodują zmniejszenie stężenia amin katecholowych w mózgu i nadnerczach. Cyna działa również drażniąco na skórę i drogi oddechowe.

Objawy kliniczne przy zatruciach ostrych i przewlekłych:
-brak apetytu
-biegunka
-wymioty
-odwodnienie
-osłabienie mięśni
-drgawki
-światłowstręt
-zaburzenia równowagi
-w bardzo ciężkich przypadkach zapaść mogąca prowadzić do śmierci
-wychudzenie
-podrażnienie górnych dróg oddechowych
-rumieniowate zmiany skórne
-trudno gojące się rany i zmiany skórne
-łzawienie
-przekrwienie spojówek
-anemia
-niedokrwistość
-zmiany w wątrobie
-zmiany w nerkach
-pylica płuc
-obrzęk mózgu
-wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego
-uszkodzenie mózgu
-zapalenie kanałów żółciowych
-porfiria

Leczenie
Przy zatruciach cyną brak jest swoistej odtrutki, stosuje się głównie leczenie objawowe.
-wywołanie wymiotów
-płukanie żołądka
-leki przeciwalergiczne