Różyczka - jak się objawia, jak przebiega i kiedy jest niebezpieczna

Dziewczynka - freerangestock.com

Różyczka, czyli zakaźna choroba wirusowa, pojawiająca się zwykle w wieku dziecięcym. Znane są jednak również przypadki zachorowań pośród osób dorosłych, wówczas może się ona wiązać z większym ryzykiem powikłań. U najmłodszych dzieci schorzenie przebiega zwykle łagodnie, jednak najbardziej niebezpieczne jest, gdy dotyczy kobiet w ciąży. Konsekwencją różyczki mogą wówczas być ciężkie uszkodzenia płodu. Jak wygląda różyczka u dziecka, a jak u osoby dorosłej? Jak wygląda proces leczenia i czy można jej zapobiegać?

Zakaźna choroba wieku dziecięcego – różyczka

Zachorowanie spowodowane jest przez wirus różyczki – Rubella virus. Chorują głównie dzieci, ale czasem również osoby dorosłe. Wirusem różyczki bardzo łatwo jest się zarazić. Na zachorowanie najbardziej narażone są dzieci uczęszczające do przedszkoli oraz szkół. Zakażenie przenosi się drogą kropelkową, w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Innym powodem może być kontakt z materiałem zakaźnym czyli z krwią, wydzieliną jamy nosowo-gardłowej, moczem lub kałem. Odporność na różyczkę uzyskują dzieci na skutek naturalnego zakażenia chorobą lub też w wyniku czynnego uodpornienie poprzez przeprowadzenie szczepienia.

Jak objawia się różyczka?

Od momentu zakażenia choroba rozwija się przez 2-3 tygodnie. W tym czasie najczęściej nie można zaobserwować jeszcze żadnych objawów, jednak chora osoba zaraża już na tydzień przed ich wystąpieniem, jak również 5 dni po tym jak się pojawią.

W wielu przypadkach zdarza się, że przebieg różyczki jest niemal bezobjawowy, lub są one bardzo skąpe. Najczęściej na początku pojawiają się objawy, które do złudzenia przypominają grypę. U dziecka pojawia się wówczas ból mięśni, bóle głowy, stany podgorączkowe, jak również znaczne pogorszenie się samopoczucia. W kolejnym etapie dochodzi do powiększenia się węzłów chłonnych – dotyczy to szyjnych, zausznych i karkowych. Wyróżniają się tkliwością, jak i powodowaniem bólu w czasie dotyku. Dodatkowo u małych dzieci, w większości przypadków można zaobserwować tzw. objawy wstępne różyczki.

Często zadawanym pytaniem, jest to jak właściwie wygląda różyczka u dzieci oraz dorosłych? Za zdecydowanie najbardziej wyróżniający objaw tej choroby zakaźnej uznaje się wysypkę, która swędzi i ma postać grudkowo-plamistą. Należy jednak pamiętać, że nie pojawi się ona u każdego chorego. Jeśli dojdzie do jej wystąpienia, to uwidoczni się na twarzy oraz szyi w różowym kolorze, zaś w miarę rozwoju choroby pokryje całe ciało. Następnie po 2-3 dniach ustąpi i nie pozostaną po niej jakiekolwiek ślady.

Same objawy różyczki u dorosłych oraz dzieci są takie same. Podstawowa różnica dotyczy jednak przebiegu, gdyż choroba u małych dzieci ma najczęściej zdecydowanie łagodniejszą postać niżeli u dorosłych. W związku z tym właśnie dorośli muszą się liczyć z ewentualnym, zdecydowanie cięższym przebiegiem choroby. Mimo wszystko jednak najbardziej niebezpieczne jest zachorowanie na różyczkę kobiety w ciąży, przede wszystkim jeśli ma to miejsce w I trymestrze.

Różyczka w ciąży

Zakażenie różyczką w czasie ciąży jest niezwykle groźne. Dlatego od dawna duży nacisk kładło się na szczepienia ochronne przed tą chorobą u dziewczynek, a obecnie również u kobiet planujących ciąże. Wystąpienie zakażenia u ciężarnej może prowadzić do przeniesienia się infekcji, poprzez łożysko do organizmu rozwijającego się dziecka. W sytuacji, gdy do infekcji dojdzie przed 16 tygodniem ciąży, koniecznie należy się liczyć z możliwością bardzo poważnych powikłań w postaci zespołu różyczki wrodzonej.

Różyczka wrodzona u dzieci objawia się: wadami dużych naczyń oraz serca, wadami słuchu oraz wadami narządu wzroku. Specjaliści zaznaczają, że pojawienie się wad wrodzonych i ich rodzaj są tu uzależnione przede wszystkim od okresu ciąży i zdecydowanie największe niebezpieczeństwo niesie za sobą zachorowanie w I trymestrze.

Należy również zaznaczyć, że jest to schorzenie, które może silnie oddziaływać na masę urodzeniową dziecka i prowadzić do przedwczesnego porodu. Poziom śmiertelności u dzieci z zespołem różyczki wrodzonej to aż 15-20 %.

Nie istnieje obecnie określone leczenie dla zakażenia różyczką. W związku z tym lekarze zalecają, aby kobiety, które planują ciążę i nie chorowały na różyczkę czy nie były na nią szczepione, przeprowadziły badanie przeciwciała IgG, jeśli stwierdzony zostanie ich brak, to pojawia się wskazanie do wykonania szczepienia. Jednocześnie należy pamiętać, że nie zaleca się ich wykonywania już w czasie trwania ciąży. Należy to zrobić wcześniej.

W dzisiejszych czasach, w krajach rozwiniętych notowane są jedynie pojedyncze przypadki zespołu różyczki wrodzonej. Mimo wszystko nadal jest ona problemem o zasięgu globalnym, gdyż szacuje się występowanie około 100 tysięcy przypadku w ciągu roku.

Diagnozowanie i leczenie różyczki

Najczęściej pierwszym bodźcem do podejrzewania u dorosłego lub dziecka różyczki jest pojawienie się charakterystycznej wysypki. Jakkolwiek każda osoba, która przypuszcza jej wystąpienie powinna zgłosić się do lekarza. Konieczne jest poinformowanie o podejrzeniu w czasie rejestracji, gdyż niezbędne może być czekanie na wizytę w izolatce. WHO – Światowa Organizacja Zdrowia zaleca również, aby u każdej osoby, niezależnie od wieku z podejrzeniem różyczki, przeprowadzone zostało badanie krwi z oznaczeniem przeciwciał przeciwko tej chorobie zakaźnej.

Różyczka to choroba o podłożu wirusowym, w związku z tym leczy się ją jedynie objawowo. Obecnie nie są znane żadne preparaty, które skutecznie działałby na wirusa wywołującego tę chorobę. Leczenie opiera się najczęściej na zbijaniu temperatury za pomocą leków przeciwgorączkowych, a jeśli wysypka powoduje swędzenie to zastosowanie znajdują leki przeciwświądowe.

Występowanie powikłań po różyczce jest stosunkowo rzadkie. Pośród nich wyróżniamy: różyczkowe zapalenie mózgu, plamicę różyczkową, różyczkowe zapalenie stawów, bóle mięśniowe, zapalenie spojówek, czy też małopłytkowość.

Szczepienia – profilaktyka

Jedyną możliwością, aby skutecznie uniknąć zakażenia wirusem różyczki jest poddanie się szczepieniu ochronnemu. W Polsce zaliczane są one do szczepień obowiązkowych, finansowanych z budżetu Ministra Zdrowia. Przeprowadza się skojarzone szczepienie MMR, przeciwko odrze, śwince i różyczce, które podawane jest w dwóch dawkach. Pierwsza z nich, zgodnie z kalendarzem szczepień powinna mieć miejsce w 13-14 miesiącu życia dziecka, a druga, przypominająca w 10 roku życia. Taki cykl szczepienia ma zapobiegać występowaniu zachorowań u kobiet w ciąży.

Napisz opinię

  • Dozwolone tagi HTML: <strong> <cite> <i> <b> <ul> <li>
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

CAPTCHA
Pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem, aby zapobiec spamowi.
Image CAPTCHA
Przepisz kod z obrazka (wielkość liter ma znaczenie).

Konto użytkownika

Aby się zalogować przejdź na stronę: Strona logowania