Dobry Lekarz

Padaczka jest coraz częściej diagnozowana u osób w podeszłym wieku. Zapada na nią więcej osób po 60 roku życia niż dzieci – donoszą polscy eksperci. Takie zjawisko jest związane ze starzeniem się społeczeństwa gdyż w późnym wieku występują częściej czynniki zwiększające ryzyko choroby tj. udary, choroby zwyrodnieniowe i zespoły otępienne.

Według Polskiego towarzystwa Epidemiologii, padaczka jest jedną z najstarszych chorób jaka jest diagnozowana u ludzki i jedną z najczęstszych chorób układu nerwowego. W Polsce na padaczkę choruje około 1 procenta społeczeństwa czyli około 400 tysięcy osób. Padaczka często objawia się występowaniem nieprawidłowych wyładowań elektrycznych w neuronach mózgu chorego a te są przyczyną padaczkowych napadów. W społeczeństwie głównie napady padaczkowe są kojarzone z drgawkami które mogą doprowadzić do upadku chorego i utraty przez niego przytomności. Lecz według PTE rozróżnianych jest około 40 form napadów które nie ograniczają się tylko do drgawek. Mogą to być m.in. parosekundowe epizody zagapiania się, napady nieświadomości, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia doznań czuciowych lub tez napady tzw., miokloniczne czyli nagłe szarpnięcia kończyn. Jak wypowiada się neurolog Śląskiego UM w Katowicach prof. Ewa Otta, oceniane jest iż napad padaczki może występować w ciągu życia u 10% osób np. zdarzyć się może u studenta który intensywnie się uczy i mało sypia. Lecz jeden napad padaczki nie przesądza o tym że dana osoba jest chora na tą chorobę. Warunkiem postawienia diagnozy jest powtarzalność napadów które są jednoczesne ze zmianami w zapisie EEG, jednak prawidłowe EEG nie jest czynnikiem które wyklucza chorobę. Przyczyny występowania choroby są bardzo różne i często niejasne i zostają nierozpoznane w większości przypadków. Najczęstszą przyczyną choroby jest uraz głowy i uszkodzenie mózgu lecz może to być również choroba uwarunkowana genetycznie. Jej konsekwencjami mogą być nie tylko napady padaczkowe lecz również 2-3 krotnie zwiększona śmiertelność, wyższe ryzyko, zaburzeń psychicznych takich jak depresja, psychoza, czy stany lękowe. Jest ona również odpowiedzialna za 4-5 razy wyższe ryzyko popełnienia przez chorego samobójstwa. Według naukowców u około 70% osób z padaczką chorobę można skutecznie kontrolować. To również oznacza iż chory może normalnie żyć, uczyć się pracować, lecz warunkiem który zapewnia taki komfort jest wczesne rozpoznanie choroby i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia. Niestety głównym problem jest to iż lekarze często nie posiadają odpowiedniej wiedzy aby w odpowiednim czasie rozpoznać chorobę. Dodatkowo w Polsce występuje problem z dostępnością odpowiednich leków przeciwpadaczkowych nowej generacji, które nie tylko są słabo osiągalne ale przy okazji bardzo drogie.

W padaczce nowo rozpoznanej w Polsce dostępne do leczenia są tylko 2 leki czyli kwas walproinowy i karbamazepina gdyż tylko one są lekami refundowanymi. Tylko w przypadkach lekoopornej padaczki lekarz może sięgnąć po leki najnowszej generacji lecz nawet one u części chorych nie są skuteczne.

Źródło: naukawpolsce.pap.pl