Dobry Lekarz

Brytyjscy uczeni uważają, że osoby, które śpią po 10 godzin w ciągu doby i dłużej mają zdecydowanie mniejsze szanse na dożycie późnych lat starości. Nadmiernie długie wylegiwanie się w łóżku może powodować zwiększenie zagrożenia udarem czy chorobami układu sercowo-naczyniowego.

Długie spanie rzadko stanowi obiekt badań naukowych. Jednak zespół dr. Chun Shing Kwoka z Instytutu Nauki i Medycznych Technologii Uniwersytetu Keele (Wielka Brytania) zajął się w swoich badaniach zagadnieniem konsekwencji spania dłuższego niż 7-8 godzin na dobę, jakie się zaleca.

Już wcześniej wiedzieliśmy, że nasz organizm nie lubi, gdy śpimy za mało. Mówiono głośno, że spanie mniej niż 7-8 zalecanych godzin może przyczyniać się do rozwoju depresji, chorób serca, nadwagi, spadku odporności czy cukrzycy. A czym grozi spanie dłuższe? Wyniki badań opublikowane zostały w piśmie „Journal of the American Heart Association”.

To jak długo powinniśmy spać?

W czasie prowadzonych przez siebie analiz naukowcy z Wielkiej Brytanii sprawdzili wyniki aż 74 różnych badań, które prowadzono nad długością snu. Miały one miejsce w latach 1970-2017. Brało w nich udział przeszło 3 miliony osób. Wnioski, jakie się pojawiły, bardzo zaskoczyły uczonych. Okazało się bowiem, że osoby, które sypiają po 10 godzin na dobę, są zdecydowanie bardziej (o 30%) narażone na przedwczesną śmierć, niżeli te, które śpią po 8 godzin. Udowodniono, że zbyt długie spanie powoduje aż 56% wzrost ryzyka zgonu w wyniku udaru oraz 49% wzrost ryzyka zgon w wyniku chorób sercowo-naczyniowych.

Najlepiej zatem jeśli śpimy zalecane 7-9 godzin. Jednak to również nie takie proste. Jeżeli jakość naszego snu jest zła, to może wzrastać aż o 44% ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca. Powyższe normy czasowe pochodzą z Amerykańskiej Narodowej Fundacji Snu. Tyle godzin powinny spać osoby pomiędzy 26 a 64 rokiem życia. Z koeli osoby powyżej 65 roku życia powinny spać po 7-8 godzin. Mimo tych wyników badań lekarze nadal przekonują, że kwestia snu musi być rozpatrywana indywidualnie, jesteśmy różni i mamy odmienne potrzeby związane z regeneracją. Statystycznie jednak osoby, które potrzebują mniej snu lub więcej stanowią mniejszość.

Zaburzenia snu

Z tym terminem spotykamy się w sytuacji, gdy nieprawidłowy nocny wypoczynek ma wpływ na nasze gorsze funkcjonowanie w ciągu dnia lub wywołuje pogorszenie się samopoczucia psychicznego. Tak więc podobnie, jak w każdej innej życiowej sytuacji konieczne jest znalezienie najlepszego dla siebie rozwiązania, tzw. złotego środka. Pamiętajmy, że zaszkodzić nam może zarówno zbyt mała ilość snu, jak i zbyt duża.

Długi sen

Na chwilę obecną nie znamy odpowiedzi na pytanie, dlaczego zbyt długie spanie ma negatywny wpływ na nasze serce. Naukowcy twierdzą jednak, że potrzeba długiego snu może świadczyć o rozwijającej się chorobie. Jeśli po przespaniu 10 godzin budzimy się niewyspani, możemy uznać to za objaw chorobowy, np. obturacyjnego bezdechu sennego, zaburzeń depresyjnych, cukrzycy, chorób serca czy innych chorób.

Udowodniono również, że u osób śpiących nadmiernie długo zdecydowanie częściej dochodzi do niedokrwistości i przewlekłych zaburzeń zapalnych. Najczęściej również mają zdecydowanie niższy status społeczno-ekonomiczny, zdecydowanie częściej są bezrobotni i wykazują niższy poziom aktywności fizycznej. Nie wiemy jednak, czy czynniki te stanowią skutek, czy przyczynę nadmiaru snu.

Gdy śpimy nadmiernie długo mamy mniej energii, nasz nastrój jest bardziej depresyjny. Bardzo często wiąże się to również z przesuszeniem śluzówek w nosie lub gardle, jak również bólami pleców. Dodatkowo niekorzystnie wpływa na nas siedzący tryb życia, praca często w pozycji siedzącej, jak i ograniczenie ruchu w czasie czynności domowych wykonywanych każdego dnia.