Dobry Lekarz

Naukowcy z Kanady donoszą, że czas trwania dojazdu do pracy, odległość i środki komunikacji miejskiej są stresorami, które mogą prowadzić do wypalenia zawodowego.

Annie Barreck ze School of Industrial Relations Uniwersytetu w Montrealu twierdzi, że istnieje korelacja między wspomnianymi czynnikami stresującymi a prawdopodobieństwem doznania wypalenia zawodowego. Badaczka podkreśla także, że mają one różne znaczenie w zależności od jednostki, warunków podróży i miejsca pracy.

Badanie obejmowało prawie 2 000 osób znajdujących się w przedziale wiekowych 17-69 lat, pracujących w 63 firmach. Naukowcy wzięli pod uwagę ludność zamieszkującą tereny wiejskie i miejskie rejonu Quebeku.
Analiza pokazała, że im większe miasto tym dojazdy do pracy są bardziej stresujące, przynajmniej w przypadku kierowców aut. Z drugiej strony badacze zauważyli także, że pasażerowie (osoby podwożone, korzystające z komunikacji miejskiej) stresowali się jeszcze bardziej niż kierowcy, ponieważ nie mieli poczucia kontroli, co powodowało, że byli jeszcze bardziej zestresowani jeszcze przed dojechaniem do miejsca pracy.

Pracownicy, którzy spędzali dużo czasu w autobusach czy pociągach czuli się w pracy mniej efektywni. Połączenia autobusowe czy kolejowe w regionach rolniczych są gorsze, a to wiąże się z ryzykiem nieprzewidzianych opóźnień – ten stres zostaje przeniesiony do pracy. Podobnej zasadzie podlegają użytkownicy transportu publicznego w mieście – ilość połączeń i duża częstotliwość kursów oznacza, że są oni mniej narażeni na wypalenie zawodowe.

Dojazdy do pracy nie muszą przyczyniać się do wypalenia zawodowego. Z badań wynika jednak, że ryzyko wypalenia zwiększa się znacznie, gdy dojazdy trwają ponad 20 minut. Uczestnicy, których dojazd do pracy trwał ponad 35 minut mieli podwyższone ryzyko wypalenia zawodowego.

Źródło: tech.money.pl